Raporty IGU i GIIGNL 2019 (cz.1)

IGU - International Gas Union. GIIGNL - The International Group of Liquefied Natural Gas Importers.

Obie instytucje na przełomie marca/kwietnia wydały swoje raporty o światowym LNG. O jego wytwarzaniu, regazyfikacji, o światowym handlu, eksporcie, imporcie, reeksporcie, o kontraktach, cenie, przewozie, o światowej flocie metanowców, stawkach czarterowych, o flotach FLNG, FSRU, itd.

IGU Release 2019 World LNG Report - 130 stron            GIIGNL Annual Report 2019 - 56 stron

Oba raporty nawzajem się uzupełniają, klasycznym tego przykładem jest publikowanie światowej listy metanowców w obu raportach. W jednym raporcie w ujęcie alfabetycznym (IGU), w drugim wedle lat oddania do eksploatacji (GIIGNL).

Oba udostępniane zestawienia są wysoce wiarygodnymi publikacjami. Polecam interesującym się flotą metanowców i morskimi przewozami LNG.

Na podstawie IGU Release 2019 World LNG Report.

316,5 mln ton to wymiar handlu światowego w 2018 roku - wzrost o 28,2 mln ton (8,9%) od 2017 r.

- przyrost sprzedaży: Australia +12,2 mln ton, USA +8,2 i Rosja +7,8.

- przyrost konsumpcji: Chiny +15,8; Korea Południowa +6,4; Indie +4,0  (Polska +0,7 mln ton).

- zmniejszenie konsumpcji w: Egipcie -3,7; Zjednoczonych Emiratach Arabskich i Hiszpanii po -1,4.

- nowi importerzy: Bangladesz i Panama (łącznie 36 + Egipt i USA w dwóch rolach: import/eksport),

- nowy kraj/producent: 19. Kamerun (bez Jemenu który zniszczył swoje moce produkcyjne).

- 6,4% to średni roczny wzrost popytu na LNG od 2000 roku.

99 mln ton (31%) to sprzedaż poza kontraktami długoterminowymi - wzrost +14,5 mln ton.

Generalnie rynek umów długoterminowych nie rośnie, tzn. w bilansie potencjał kończących się długoterminowych kontraktów zastępują nowe umowy o podobnym potencjale. Wzrost światowego handlu generują umowy spotowe (krótkotrwałe do 2 lat i interwencyjne), natomiast rynek umów średnioterminowych (2-5 lat) sukcesywnie z roku na rok zanika.

393 mln ton to obecny roczny potencjał skroplenia gazu ziemnego. Faktyczna produkcja w 2018 w stosunku do mocy nominalnej (skrajne %): Katar 102%, Russia 110%, Norwegia 110% i Jemen 0%.

843 mln ton to prognozowana światowa zdolność skraplania w 2025 roku.

824 mln ton to obecna, nominalna, moc regazyfikacji wszystkich działających terminali.

80,1 mln ton to globalna, nominalna, moc regazyfikacji obecnej floty 33 FSRU (min. wykorzystana).

EKSPORTERZY w 2018:

1. Qatar        78.7  24.9%

2. Australia   68.6  21.7%  - w 2019 może objąć 1m.

3. Malezja     24.5   7.7%

4. USA          21.1   6.7%  - w 2019 może zająć 3m.

5. Nigeria      20.5   6.5%

6. Rosja        18.9   6.0%   - w 2019 może wspiąć się na 4m, przed Malezję.

7. Indonezja  15.2   4.8%

8. Trinidad    12.2   3.9%

9. Algieria     10.3   3.3%

---

14. Norwegia   4.6   1.5%

W 2018 roku nastąpił wzrost reeksportu (rok do roku):

o 47% do 3,9 mln ton (>1% handlu światowego), ale jest to ponad 2 mln ton mniej od szczytowego roku 2014. Reeksport, będący europejską specjalnością, w 2018 głównie był napędzany przez projekt Yamal LNG - poprzez przeładunki (w tym statek-statek) w portach Rotterdam, Zeebrugge, Montoir.

Do grona tradycyjnych reeksporterów: Francja, Belgia, Holandia, Hiszpania, Wielka Brytania (łącznie 2,9 mln t), dołączył Singapur (0,7).

IMPORTERZY w 2018:

  1. Japonia                   83.2   25.4%

  2. Chiny                      54.8   16.7%

  3. Korea Południowa  44.5   13.6%

  4. Indie                        23.3    7.1%

  5. Tajwan                    17.1    5.2%

  6. Hiszpania                10.8    3.3%

  7. Turcja                        8.5    2.6%

  8. Francja                      8.4    2.6%

  9. Pakistan                    7.1    2.2%

10. Włochy                     6.3    1.9%

11. Meksyk                     5.1    1.6%

12. Wielka Brytania        5.0    1.5%

  -   cała Europa            50.0  16.0%

23. Polska                      2.0     0.6%

Wacław Sałaban, kwiecień 2019 r.