Klasyka kolizji na morzu jednostek o napędzie mechanicznym

Na podstawie śladów obu jednostek w AIS. 

Zła v brak obserwacji = nadmierne zbliżenie
+
brak komunikacji między statkami = znoszące się manewry „ostatniej chwili”
i pechowo,
zamiast otarcia, taranowanie oraz zatonięcie jednostki,
w konsekwencji śmierć marynarza, 4 osoby zaginione, 2 uratowane!

Moment kolizji: 24.10. pora nocna - tuż przed h0500 UTC+2.
Średnie warunki hydrometeorologiczne przed i w momencie kolizji (wiatr/fala/widoczność).
Pozycja kolizji: 54^O01,5’N; 007^O38,6’E - oba statki płynęły po krzyżujących się torach wodnych.
Brak wiedzy o ewentualnych ograniczeniach lub upoważnieniach jednostek.

Z prawem pierwszeństwa:
POLESIE (190x28m / 2009) w drodze z Hamburga (odejście 23.10./h2000) do A Coruna.
Wartości tuż przed manewrem „ostatniej chwili”: KDd = 270^O / v: 11 w. Zanurzenie 10 m. - pełny załadunek.

Z obowiązkiem ustąpienia drogi - zatonął:
VERITY (91x14m / 2001) w drodze z Bremen (odejście 23.10./h2000) do Immingham.
Wartości tuż przed manewrem „ostatniej chwili”: KDd = 330^O / v: 8 w. Zanurzenie 5,3 m. - pełny załadunek.

Dodatkowa okoliczność obserwacyjna:
- obie jednostki były po długotrwałych nocnych manewrach wyjściowych z portów na otwarte morze - manewrowanie w „wąskich przejściach”, każda z jednostek po ok. 6h: oba odcumowania h2000 i manewrowanie do ok. h0200 (UTC+2). Po wyjściu na otwarte morze pewnie mało liczne obsady na mostkach i rozprężenie załogi po intensywnej ½ nocy.

Klasyczna konsekwencja nie skonsultowanych wzajemnie ↓ manewrów „ostatniej chwili”, wykonanych przez jednostki mechaniczne:
- „prawy” (przy kursach kolizyjnych) w „ostatniej chwili” wykonuje zwrot w lewo, w celu ominięcia za rufą jednostki nie ustępującej w prawie do pierwszeństwa drogi,
- jednostka będąca w obowiązku ustąpienia pierwszeństwa „prawemu”, wykonuje gwałtowny skręt w prawo, aby przejść za rufą „prawego” - posiadającego prawo drogi.

Uwaga: manewrów „ostatniej chwili” się nie ocenia - nie ma możliwości precyzyjnego odtworzenia wszelakich okoliczności i uwarunkowań przy podejmowaniu decyzji oraz dokonywaniu wyboru takiego manewru! Szerzej i dobitniej o tym w [Manewrów ostatniej chwili się nie ocenia! …]

Ale manewry „ostatniej chwili” są konsekwencją wcześniejszych zachowań, np.:
- braku ciągłej (stałej) obserwacji na obu jednostkach (obserwacja oczna + AIS), doprowadzającej do nadmiernego zbliżenia się statków. Dodatkowo pewnie brak komunikacji pomiędzy jednostkami spowodował podjęcie decyzji o manewrach „ostatniej chwili” wzajemnie się znoszących!

Za kilkadziesiąt miesięcy będzie gdzieś stanowisko stosownej komisji/ instytucji orzekającej w sprawie wypadków morskich.

Mapki odtwarzające ślady jednostek i pozycje tuż przed kolizją (czerwone trójkąty), oraz dalsza marszruta POLESIA po kolizji (+13h) - stan na h1800, 24.10.: 

Wacław Sałaban, „na gorąco” 24.10.2023 roku.