Trwa „jesienna” huśtawka ciśnienia

Po tygodniu, licząc pomiędzy momentami inauguracji, nastaje kolejny czas intensywnego wietrzenia środkowej Europy zachodnią cyrkulacją powietrza. Tym razem skrajności depresyjnego ciśnienia będą jeszcze większe, ale odleglejsze, i obejmą Północny Atlantyk wraz z Islandią. Centrum tego gigantycznego niżu przemieści się pomiędzy Norwegią i Wyspą Niedźwiedzią nad Morze Barentsa.

Kulminacja depresji - centrum niżu na S od Islandii, osiągnęła min ciśnienia 919 hPa. Na dystansie około 1750 Mm, do centralnej Rumunii (1032 hPa), różnica ciśnienia wyniosła 113 hPa !!!

Do zobrazowania tych skrajności tym razem zamieszczam obrazy z windy.com. Obszar opracowania synoptycznego ICM (mapka synoptyczna) jest za mały.

Niż Dennis, nad Wielką Brytanią i Morzem Północnym, jeszcze przed dotarciem do UE wytraci swoją sztormową dynamikę za sprawą powolnego przemieszczania się na północny-wschód wraz z powolnym wypełnianiem.

  

Rozbudowany południkowo wał wyżowy (baryczny).

Na Bałtyku warunki sztormowe będą mniej ekstremalne, ale długotrwałe. Wlew wód atlantyckich również nastąpi, ale z intensywnością mniejszą od niżu Ciara/Elsa/Sabine, będącego obszarowo bardziej zwartym.

W Polsce dynamika niżu Dennis będzie mniejsza i mniej gwałtowana - wiatr będzie mnie szkwalisty (porywisty) ale długotrwały. Opad będzie znikomy, gdyż wszystko wylało się na Wielką Brytanią i na pobrzeżu Morza Północnego.

Po okresie jesienio-wiosny tylko jego mokra końcówka, tzn. mokra wiosna, za sprawą 3-4 rodzin małych niżów znad północnego Atlantyku (z solidnie mokrymi frontami), przedzielanych deszczowymi niżami znad Karpat, może uratować nas przed katastrofalną suszą latem.

Oby nastały dżdżyste 3 miesiące (IV-VI) z intensywnymi opadami, nie ulewami - bez burz. 

Wacław Sałaban, luty 2020 r.