Zawinięcie WilPride

To debiut i inauguracja. Kolejny norweski armator metanowców*, Awilco LNG, zaprezentował się w świnoujskim gazoporcie, z ładunkiem od kolejnego amerykańskiego wytwórcy, z terminalu Cameron LNG w Hackberry, leżącego niedaleko od Lake Charles w Luizjanie.

18.02.2020 r. (h0953-1010) „w tle” niż Dennis.

Cameron LNG, jest to dla PGNiG; 5. ogółem terminal i 3. amerykański, który eksportuje do naszego gazoportu swoje skropliny, po Ras Laffan, Melkøya, oraz Sabine Pass i Cove Point. Zaskakujące jest, że tym kolejnym jest Cameron LNG w Hackberry, a nie Corpus Christi, terminal firmy Cheniere, który ma być głównym wytwórcą LNG w ramach kontraktu PGNiG z Cheniere Marketing International.

19.02.2020 r. (h0840-0841).

Oto chronologia tej „tajemniczej” dostawy (cisza w mediach trwa): załadunek 17-18.01.2020, reda Skagen - postój na kotwicy 07-16.02. (9 dób), rozładunek 18-19.02. Mało efektywna była ta logistyka. Poniżej porównanie:

Flex Ranger, załadowywany równolegle (dumnie o tym krzyczał w mediach operator terminala) z metanowcem WilPride w terminalu Cameron LNG, w Hackberry - Luizjana (16-17-18.01.2020), zrealizował dostawę współdzieloną pomiędzy hiszpańską Kartageną (29-30.01.) i grecką Revithoussa (02-03.02.), oraz zawrócił do Corpus Christi, ETA 20.02.

Dostarczony przez WilPride ładunek wielkościowo jest w grupie najmniejszych, poniżej 1000 GWh.

Wacław Sałaban, luty 2020 r.

* mały, dwustatkowy armator. Drugą jednostką jest WilForce. Obie jednostki nie są metanowcami czymś szczególnie się wyróżniającymi - typowy produkt stoczni DSME z 2013 roku.