Nadchodzi nieco dłuższy luty

Luty w bieżącym roku będzie o jedną dobę dłuższy niż w minionym i w kolejnym.

1 lutego o godzinie 20:00 ponad południowym widnokręgiem zobaczymy w pełnej krasie niebo zimowe i jego najbardziej charakterystyczne gwiazdozbiory: Oriona, Byka, Bliźnięta, Woźnicę, Wielkiego Psa i Małego Psa. Poznając tę część firmamentu, warto do tych układów gwiazd dopasować ich najjaśniejsze "słońca": Betelgezę, Syriusza, Rigela, Procjona, Kapellę, Aldebarana, Kastora i Polluksa.

Rzućmy okiem na gwiazdy raz jeszcze, o godzinie 4:00. Tym razem naszym oczom ukażą się konstelacje nieba wiosennego: Lew (z Regulusem), Panna (w której świeci Spica) i Woźnica (z czerwonym Arkturem).

Zwiększanie deklinacji Słońca spowoduje wydłużanie się dnia (o około 100 minut w ciągu miesiąca). 1 lutego potrwa on od 7:32 do 16:40, a 29 lutego - od 6:40 do 17:30 (obliczenia tym razem wykonano dla Wrocławia).

Fazy Księżyca w nadchodzącym miesiącu: ostatnia kwadra 3 lutego (o godzinie 0:19), nów 10 lutego (0:00), pierwsza kwadra 16 lutego (16:02) i pełnia 24 lutego (13:32).

Merkury pozostanie niewidoczny (28 lutego znajdzie się w złączeniu górnym ze Słońcem). Na początku miesiąca, godzinę przed wschodem Słońca można będzie jeszcze odnaleźć Wenus nisko nad południowo-wschodnim horyzontem. Jej znaczna jasność ułatwi obserwacje, ale warunki do ich prowadzenia będą się z dnia na dzień pogarszać. Mars będzie niewidoczny. Jowisz zaprosi do obserwacji, będąc najjaśniejszym (poza Księżycem) obiektem wieczornego nieba (w połowie miesiąca jego zachód wypadnie o północy). Saturn zniknie w blasku Słońca (złączenie z gwiazdą 28 lutego).

Ciekawe złączenia w lutym 2024 roku to spotkania Księżyca: ze Spiką, czyli najjaśniejszą gwiazdą Panny 1 lutego (obserwacje należy prowadzić nad ranem), z Jowiszem 15 lutego (zjawisko widoczne wieczorami 14 i 15 lutego) oraz z Plejadami 16 lutego (obserwacje wieczorem).

Zachęcam do obserwacji!

Michał Matraszek