poniedziałek, 18 listopada 2019

Światowa flota FSRU

FSRU (Floating Storage and Regasification Unit) – samodzielny statek, zacumowany do stałego stanowiska, pełniący rolę pływającego magazynu LNG, wyposażony w instalację do regazyfikacji (zmiana stanu skroplonego do stanu lotnego gazu ziemnego), podłączony do systemu – sieci gazowej, przyjmujący kolejne ładunki LNG od jednostek dowożących i cumujących do burty FSRU (przeładunek statek-statek).

Cała światowa flota metanowców to ponad 500 statków, natomiast jednostki FSRU, to mikro grupa specjalistycznych metanowców, licząca obecnie 35 (+/-1) gazowców LNG. Przy czym prawie 1/3 nie ma zatrudnienia jako metanowce regazyfikujące i pływają w oczekiwaniu na zlecenie, jako typowi rozwoziciele, co mogliśmy zaobserwować trzykrotnie w świnoujskim terminalu w postaci realizacji dostaw LNG przez FSRU [kolejna dostawa ogółem.]:
            [46.]   13.12.2018    Höegh Gallant        spot USA z CovePoint
            [49.]   19.01.2019    Höegh Gallant        spot USA z SabinePass
            [68.]   01.09.2019    Höegh Giant           spot USA z SabinePass
Obie wymienione jednostki są ze stoczni HHI (rok budowy 2014 i 2017) i są jednostkami norweskiego armatora Höegh LNG, który dysponuje flotą 10 FSRU. Inni armatorzy to: Excelerate Energy (9 jednostek), Golar LNG (8), BW Gas (3). Pozostałe jednostki FSRU są właścicielsko powiązane z odbiorcami (importerami) LNG.

Kolejną specyfiką floty FSRU, powstałej w latach 1977-2019, są dwie drogi dojścia tych jednostek do specjalizacji, tzn. około 1/3 to byłe jednostki wybitnie transportowe, które zostały przebudowane na FSRU. Oczywiście, dotyczy to najstarszych jednostek i tych pojemnościowo mniejszych. Obecnie w fazie budowy (z jednoznaczną specjalizacją FSRU) jest kolejnych 7 metanowców, z terminami odbioru w latach 2019-2021. W ostatnich latach (2017-2018) przekazywano do eksploatacji po 4-5 jednostek.
Nie licząc przebudowanych i dwóch małych jednostek o pojemnościach 25-26 tys.m3, pozostałe są o typowych pojemnościach 138-174 (wyjątkowo jeden 263) tys.m3 i powstawały/powstają wyłącznie (!) w południowokoreańskich stoczniach (DSME, HHI, SHI).

Obecnie FSRU mają trwałe zatrudnienie w następujących krajach: Argentyna, Brazylia, Bangladesz, Chiny, Egipt, Litwa, Kolumbia, Indonezja, Izrael, Jamajka, Jordania, Kolumbia, Kuwejt, Pakistan, Rosja (terminal w obwodzie kaliningradzkim), Turcja, Włochy i Zjednoczone Emiraty Arabskie.


O kilku FSRU:

Nusantara Regas Satu i Golar Freeze, to najstarsze FSRU, oba z 1977 roku, o pojemnościach 125 tys.m3, armatorem obu jest Golar LNG, zatrudnione są w Indonezji i przez Jamajkę.

- FSRU Toscana, stocznia Drydocks World Dubai (2003), poj. 137 tys.m3, lokalizacja Livorno Włochy.

- Independence, stocznia HHI (2014), pojemność 170 tys.m3, armator Höegh LNG, lokalizacja Litwa. Klaipėdos Nafta, litewski operator terminala, zdecydował się na zakup FSRU Independence (lub innej jednostki) nie później niż do 31 grudnia 2024 r.

- MOL FSRU Challenger, ma największą pojemność: 263 tys.m3, armator Mitsui O.S.K Lines. Powstał w stoczni DSME (2017) na bazie konstrukcji Q-Max (14 jednostek), czyli jest w grupie 15 największych metanowców w światowej flocie. Gabarytowo (decyduje szerokość) jest w pierwszej czwórce (wspólny rodowód DSME), ale pojemnościowo jest w czwórce …końcowej.
Ten największy FSRU został zamówiony i zbudowany jako GNL del Plata dla przerwanego projektu FSRU w Montevideo w Urugwaju, który miał zostać uruchomiony na początku 2018 z 20-letnim czarterem tego największego FSRU. Z braku postępu w budowie infrastruktury terminalowej, w tym falochronu osłonowego o długości 1,5 km, projekt został porzucony. Po zmianie nazwy (II p. 2017) na MOL FSRU CHALLENGER, docelowo, pod koniec 2020 zostanie na stałe zacumowany jako FSRU w terminalu LNG budowanym w Hongkongu. Obecnie przejściowo pracuje jako FSRU w tureckim Dörtyol.
Jest jedynym FSRU mogącym przyjmować cały ładunek dowieziony przez jednostkę klasy Q-Flex.
 
- Marshal Vasilevskiy, ostatni metanowiec oddany w 2018 roku, stocznia HHI, pojemność 174 tys.m3, armator Gazprom, lokalizacja to obwód kaliningradzki. Po dopłynięciu na Bałtyk z Korei Południowej, dziwne jest zachowanie tej jednostki, która po zregazyfikowaniu jednego ładunku w nowo wybudowanym terminalu w obwodzie kaliningradzkim, nie regazyfikuje i nie wozi LNG. Po kilka tygodni kotwiczy na redach Kaliningradu, Skagen, Rotterdamu, a owe okresy przedziela niekiedy krótkoczasowym krążeniem po okolicznym akwenie. Oczywiście, cały czas pływa pod balastem.
Konstrukcyjnie ten FSRU jest obecnym standardem w tej grupie statków, z rodowodem stoczni HHI, która w ostatnich latach dominuje na tym rynku producentów. Chichotem będzie, gdy zostanie wyczarterowany przez PGNiG i postawiony w Zatoce Gdańskiej jako FSRU. :-)

- Höegh Galleon, ostatni metanowiec przekazany do eksploatacji w VIII 2019 roku, w stoczni SHI, ma pojemność 170 tys.m3, docelowe przeznaczenie to Port Kembla, Australia (od końca 2020), obecnie (od IX) został wyczarterowany jako transportowiec przez Cheniere Marketing International, operujący z Sabine Pass. Jest szansa, że zawinie do Świnoujścia :-)  

Możliwe, że wśród FSRU obecnie pływających jako metanowce dowozowe, z uwagi na brak zlecenia na regazyfikowanie lub w oczekiwaniu na zakończenie docelowych inwestycji terminalowych (bywają wstrzymania lub odstąpienia od planów), jest ten który może na trwałe zacumuje w Zatoce Gdańskiej. :-)

Wacław Sałaban, listopad 2019 r.

6 komentarzy:

  1. Ciekaw jestem jak często na świecie dochodzi do sytuacji że do jednego statku FSRU (pracującego w swojej planowej roli), podpływa drugi FSRU (pracujący jako dowozowiec). W tym roku trafiło się tak w Kłajpedzie (Independence+Neptune).

    Poza tym, w ciągu kliku lat może powstanie drugi na świecie FSRU o rozmiarach Q-Max'a. Tak wynika z doniesień prasowych o planowanych inwestycjach w gazoporty w Niemczech. Miałby zakotwiczyć w Wilhelmshaven.

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Dziękuję za obie celne uwagi :-) Tegoroczny przeładunek FSRU-FSRU w Kłajpedzie mógł być inauguracją :-)

      Usuń
  2. Zauważyłem dziś na VF interesującą sytuację: Marshal Vasilevskiy zawinął do Sabine Pass i po załadunku podąża do hiszpańskiej Huelvy :)

    OdpowiedzUsuń
  3. Tak, po kilkumiesięcznym (łącznie) kotwiczeniu na redach Kłajpedy, Skagen, Rotterdamu, podjęto decyzję o czasowym zatrudnieniu jak wozigaz. Sabine Pass jest pierwszym portem załadunkowym. Cumowanie w Rotterdamie miało na celu uzupełnienie min LNG w celach schładzania zbiorników.

    OdpowiedzUsuń
  4. Niedawno temu Marshal Vasilevskiy był (na pewien czas) wydzierżawiony austriackiej spółce OMV - tej samej która bierze udział w budowie Nord Stream II. Przypadek? W internecie można znaleźć domysły że niekoniecznie.

    Tak trochę zmieniając temat: LNG Journal podał dziś, że do Świnoujścia zawinął "pierwszy ładunek amerykańskiego LNG dla Ukrainy". Nie pada co prawda nazwa jaki statek tego dokonał, ale ta informacja (o ile tylko jest prawdziwa), może podawać w wątpliwość hipotezę że to Patris przywiózł gaz dla naszego sąsiada. Link: https://lngjournal.com/index.php/shipping-news-old/item/98841-first-us-cargo-for-ukraine-arrives-in-poland

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Ów tekst zawiera fragmenty już wcześniej publikowane. Sądzę, że raczej Patris, natomiast kto sprzedał i kto kupił ładunek Maran Gas Posidonia nie wiem.

      Usuń

szarmancko, szczerze, szczodrze, szeroko, szybko, szyderczo,