Jednostki Q-Flex na wodach Europy w I połowie 2019 roku

Wcześniej zapowiadana, pod powyższym tytułem, trzecia część analiz dostaw w I półroczu 2019 roku bazuje na danych zawartych na stronie: 4. Zawinięcia Q-Flex do Europy i Turcji (boczna szpalta), obejmującej okres od 19.04.2018 do teraz. Dlatego nie będę tutaj powielał omawianego fragmentu tego zestawienia - zapraszam do równoległej lektury.

W pierwszej połowie 2019 roku przypłynęło 69 ładunków, licząc według dat wyekspediowania dostaw metanowcami klasy Q-Flex z Ras Laffan do Europy oraz Turcji. W poszczególnych miesiącach odbywały się wysyłki w ilości: styczeń - 9 ładunków, II-8, III-13, IV-13, V-12, VI-14. Zwiększenie, już od marca, o 50% liczby dostaw do Europy jest szczególne w tym roku, stało się to o 1-1,5 miesiąca wcześniej i trwa nadal w obecnym lipcu!

Głównym adresatem - liderem europejskim w odbiorze LNG dowożonego przez Q-Flex, był walijski Milford Haven ze swoimi dwoma terminalami South Hook i Dragon. Rozładowano w nich łącznie 25 ładunków, z rozkładem w kolejnych miesiącach: I-4, II-3, III-6, IV-8, V-3, VI-1.

Ten szczególnie duży import, kilkukrotnie przewyższający cały import ubiegłoroczny, jest efektem zbliżającego się brexit-u, ograniczenia wydobycia gazu ziemnego na Morzu Północnym oraz posezonowego spadku cen LNG na Dalekim Wschodzie i w Świecie.

Zlokalizowany na drugim końcu La Manche, brytyjski terminal Isle of Grain (Thamesport), w tym czasie odebrał tylko JEDEN ładunek.

Drugim europejskim liderem w odbiorze dostaw katarskich jednostkami Q-Flex, jest belgijskie Zeebrugge - 14 ładunków z regularnym miesięcznym rozkładem: I-2, II-2, III-3, IV-1, V-2, VI-4. Rytmiczne i systematyczne dostawy reguluje długoterminowy kontrakt.

Trzecim w kolejności (liczności zawinięć) terminalem importowym, zasilanym metanowcami Q-Flex w I półroczu 2019, jest Świnoujście, oczywiście z dziewięcioma odebranymi ładunkami :-) Ze stałą regularnością 1-2 dostawy w miesiącu (liczone po datach wysyłki z Ras Laffan).

Czwartym terminalem (za Kanałem Sueskim względem Kataru) jest turecka Aliaga, zlokalizowana w azjatyckiej części Turcji. Zawijały do niej siedmiokrotnie metanowce Q-Flex.

Do drugiego tureckiego terminala, Marmara, zlokalizowanego w europejskiej części, przypłynął tylko 1 Q-Flex. Było to szczególne zawinięcie, powrócę do tego w dalszej części wpisu.

Łącznie pierwsze 4 terminale (Milford Haven, Zeebrugge, Świnoujście, Aliaga) odebrały 55 (80%) dostaw z 69 wysłanych na wody wokółeuropejskie.

Pozostałe 14 ładunków (z 69) przejęli detaliści, zasadniczo z południowej Europy, z wyjątkiem Dunkierki (3 ładunki) i wspomnianego Isle of Grain (x1). Są to: Barcelona (x4,5), Fos-sur-Mer (x1,5) i z pojedynczymi ładunkami, hiszpańskie terminale w Kartagenie, Sagunto, portugalski w Sines, oraz wspomniany turecki terminal Marmara. 

* * *

Rozliczenie europejskiego importu LNG, realizowanego wyłącznie za pomocą jednostek Q-Flex, po siedmiu krajach importujących przedstawia się następująco:

            - Wielka Brytania 38% (25+1 ładunków),

                        - Belgia 20% (14),

                                   - Polska 13% (9),

                                               - Turcja 12% (7+1),

                                                           - Hiszpania 9,5% (4,5+1+1),

                                                                       - Francja 6,5% (3+1,5),

                                                                                  - Portugalia 1,5% (1 ładunek).

* * *

W najciekawszym dla mnie zestawieniu, według krotności zawinięć poszczególnych Q-Flex, przewodzą Al Khuwair i Onaiza po 4 zawinięcia, trzykrotnie przybyło 10 Q-Flex, dwukrotnie 13, jednokrotnie 5.

Czyli na 31 jednostek Q-Flex, jedna nie odwiedziła przez całe pierwsze półrocze żadnego europejskiego i tureckiego terminala LNG. Ale przepłynęła Morze Śródziemne z W na E oraz Kanał Sueski z N na S (!?). Tym metanowcem jest …

Na koniec przypomnę kilka szczególnych realizacji dostaw w tym okresie*:

- Al Sheehaniya 12.06. zrealizował pierwsze zawinięcie Q-Flex do tureckiego terminala Marmara Ereğlisi LNG,

- Al Khuwair 12.06. zawinął do Barcelony i po całkowitym rozładunku (wg. AIS), 20.06. zawinął do włoskiego Rovigo, prawdopodobnie debiutując w celach testowych (?),

- Umm Al Amad 26. i 28.06. dostarczył ładunki „połówkowe” do Fos-sur- Mer (terminal Cavaou) i Barcelony,           

oraz „odwiedziny” Q-Flex po dłuższym czasie niebytności (w wymiarze lat) w terminalach: Kartagena - Al Sahla 01.07. i Sagunto - Al Ruwais 12.07.

 * * *

Jeszcze jedna istotna obserwacja. W owym półroczu żadna jednostka Q-Flex płynąca do/z Europy nie opływała Afryki(!). Wszystkie podróże z Zatoki Perskiej odbyły się przez Kanał Sueski. Przypomnę, w latach 2016 (nieczęsto) i 2017 (regularnie, tj. około 1/3 marszrut) była to alternatywna droga uwarunkowana politycznie, gdy Egipt poparł Arabię Saudyjską w konflikcie dyplomatycznym z Katarem, który w rewanżu ograniczał swojej flocie żeglugę Kanałem Sueskim, oraz uwarunkowana ekonomicznie (!), gdyż tani bunkier w owym czasie uzasadniał żeglugę dookólną, zamiast długiego kotwiczenia na redzie Fudżajry (wtedy praktykowanego) w oczekiwaniu na zlecenie i bez kosztów przejścia kanałem. Te dookólne podróże odbywały się nawet do terminali zlokalizowanych w połowie długości Morza Śródziemnego: w Fos-sur Mer i Barcelonie (!).

Ostatnią podróż jednostki Q-Flex dookoła Czarnego Lądu, z ładunkiem (!) przeznaczonym do Świnoujścia, odbył Al Sadd w dniach 13.09.-13.10.2018 r.

Podobnie było z jednostkami Q-Max, o czym zapomniałem wspomnieć w Jednostki Q-Max na wodach Europy w I połowie 2019 roku. Ostatnią żeglugę dookoła Afryki obył Umm Slal, powracając z Milford Haven pod balastem, na przełomie VIII/IX 2017 roku. Czyli jeszcze wcześniej zaprzestano okrążania Afryki.  

Bardzo wczesne, już od początku marca, oraz znaczne (ponad x1,5) zintensyfikowanie dostaw jednostkami Q-Flex z Kataru i nadal niemalejąca ich ilość w lipcu, potwierdza szczególnie intensywny w tym roku import europejski w okresie wiosenno-letnim.

Wacław Sałaban, lipiec 2019 r.

PS Tym szczególnym Q-Flex jest Al Safliya, realizująca w tym półroczu bardzo nietypową, trzymiesięczną, podróż dookoła Świata z W na E. Poświęciłem tej marszrucie sześć wpisów na blogu. Al Safliya powracał przez Morze Śródziemne i Kanał Sueski.

* omawiany okres 01.01.-30.06.2019 nie obejmuje (na styk) dwóch szczególnych dostaw dla odbiorcy tureckiego BOTAS, czasowo czarterującego największą jednostkę FSRU - MOL FSRU CHALLENGER, cumującą w porcie Dörtyol.

Debiut - pierwszą dostawę przez jednostkę typu Q-Flex, zrealizował Al Sadd 02.01.2019 roku (wypłynął z Ras Laffan 23.12.2018). Drugą realizuje Al Kharsaah, wypłynął 02.07. i obecnie dryfuje na redzie Dörtyol z ETA 17.07.

Odbiór całego  ładunku z Q-Flex (210 tys.m³) przez MOL FSRU CHALLENGER jest możliwy, gdyż jest to konstrukcja Q-Max o pojemności 263 tys.m³ LNG.

Nie dla przejęcia LOTOS-u przez ORLEN!